Van echte fiasco’s – niet afgemaakte bouwsels – zijn zelden ansichtkaarten te vinden. Daarvoor zijn de objecten en projecten vaak te lelijk of gewoon gênant. Hooguit per toeval kom je een nooit afgebouwd curiosum tegen op een oude kaart. Zoals onderstaande kaart van het Franse Urbes met de nooit voltooide spoorlijn inclusief enorm viaduct.
Van curieuze objecten in de categorie openbare gebouwen, monumenten, sportaccommodaties en follies, zijn in het verleden wel veel ansichtkaarten gemaakt. In de 19de en 20ste eeuw waren de mensen trots op hun nieuwerwetse bouwsels en dus kwam de fotograaf langs voor een mooie kaart.
Bij een aantal kwam ik veel later ook langs. Eveneens met camera. En familie.
Deze zomer viel me per toeval de grote gelijkenis op tussen een oude kaart en mijn vakantiekiekje. Een nieuw spel was geboren: ansichtkaarten zoeken van aparte bouwsels die qua compositie bijna gelijk zijn aan de foto’s die ik in het verleden van het object heb gemaakt.
Belangrijke voorwaarde is dat er minimaal een familielid zichtbaar is op de foto. Anders is het een kwestie van Google-afbeeldingen laten draaien en klaar. Het gezin als bewijs van echtheid.
En omdat analoog toch altijd leuker is dan digitaal, probeer ik de betreffende ansichtkaart ook daadwerkelijk in bezit te krijgen. Al was het alleen maar om te kunnen lezen wat de oorspronkelijke verzender te melden had over het plaatje aan de ontvanger.
Dat vergt overigens best nog wat speur- en biedwerk op het web. Wel leuk om te ontdekken dat er dus verzamelaars zijn die meer dan 40.000 kaarten in de verkoop hebben.
De oude ansichtkaart van het monument op de Afsluitdijk hieronder is bijna 100% identiek aan mijn foto. Tot mijn schrik zag ik in eerste instantie geen familie. Gelukkig dook na enig zoom en speurwerk mijn schoonmoeder op. Op de trap.
Bij de ansichtkaart van de verdwenen stoeltjeslift van de Westerbouwing ben ik voor het eerst andersom te werk gegaan. Ik had de kaart reeds in bezit en ben toen ik in de buurt was de foto gaan maken. Helaas stonden bomen in de weg om een identiek compositie kunnen maken.
Grande Motte bij Montpellier
Hoewel de duiktoren van het Volksbad in Monchengladbag is verdwenen, kun je er nog prima duiken.
Garmisch-Partenkirchen (die van nieuwjaarsdag). De schansen en de jurytoren zijn inmiddels vervangen, de nazi-beelden zijn er nog wel (maar helaas niet op de foto).
Voorlopig de laatste. Wroclaw Jahrhunderthalle. De tuin is niet veranderd in een fontein. Het camerastandpunt is iets anders.
