Werkverschaffingsprojecten uit de jaren 30 van de vorige eeuw: altijd de moeite waard. Ze leidden vaak tot interessante , minder noodzakelijke objecten in het landschap. Veel parken, openluchttheaters of speeltuinen danken hun bestaan aan dé grote crisis. Zo ook het strandbad in Winterswijk uit 1933.
Op zich geen fiasco, wel een probleemkindje, zoals bijna ieder gemeentelijk zwembad. De reden waarom het bad werd gesloten is opvallend, zoals er meer interessante en ook oninteressante zaken naar voren komen in de Wiki van het strandbad. De kleur van de glijbaan bijvoorbeeld…….
Op bezoek
In 2011 is de poort dus weer geopend van wat inmiddels een rijksmonument is. De timing van ons bezoek – zomer 2009 – was dus perfect. Het bad was al acht jaar gesloten en de restauratie moest nog beginnen. Verval verzekerd! Alleen jammer van die gesloten poort en al die hekken om het bad.
Pedagogisch misschien minder verantwoord, maar samen met mijn toen 5-jarige dochter zochten we naar dat altijd, bij ieder hek onvermijdelijk aanwezige plekje waar je er door/over/onderdoor kunt. Eenmaal binnen was het smullen. En inderdaad: er was een oranje glijbaan. En ook een duiktoren. En zelfs troebel water.
Prachtig natuurlijk, zo’n ruïne, maar uiteindelijk fijn dat het mooie strandbad de status van monument kreeg, is gerestaureerd en weer wordt gebruikt. Je zou bijna gaan verlangen naar een nieuwe crisis met nieuwe, verrassende werkverschaffingsprojecten.
Opvallend!!! Wie goed kijkt, ziet op Google maps dat de oranje glijbaan de restauratie niet heeft overleefd!
